Klinik kullanımı :
İnsulin ile tedavi edilen diyabetli hastalarda rezidüel β-hücre
fonksiyonunun değerlendirilmesinde kullanılır. Ne kadar insulin
enjeksiyonu yapılacağını gösterir. β-hücre rezervlerinin ilerleyen
tüketimi c-peptid seviyesi ile takip edilebilir. C-peptid seviyeleri aynı
zamanda metabolik stabilitenin ölçümünde kullanılabilir. Uzun
sürmeyen diabetes mellituslarda, c-peptidin normal değere dönmesi
remisyonun sağlandığını gösterir.
Örnek toplama özellikleri
Kan alımından önce hasta 12 saat aç kalmalıdır.
Referans değerler
1,1 – 3,2 ng/mL
SI ünite dönüşüm katsayısı
x0,33=nmol/L
İnterfere edici faktörleri
-C-peptidin büyük bölümü böbrekte yıkıldığından böbrek
yetersizliğinde artmış seviyeler görülür.
-İlaçlar artmış C-peptid seviyesine neden olabilirler (örnek:
sulfanilüre gibi oral hipoglisemik ajanlar).
Yükseldiği durumlar
-İnsulinoma,
-Oral hipoglisemik ilaçlar,
-Böbrek yetmezliği,
-Tip 2 diabetes mellitus,
-Glukoz alımı,
-Vagal stimülasyon,
-Hipokalemi,
-Tirotoksikozis,
-Cushing sendromu,
-Gebelik,
-Pankreas transplantasyonu,
-Akromegali.
Azaldığı durumlar
-Tip 1 diabetes mellitus,
-İnsulin tedavisi,
-Tiazid grubu diüretikler,
-Alkol kullanımı,
-Pankreatektomi sonrasında,
-Reaktif hipoglisemi.