Klinik kullanımı :
EBV enfeksiyonu, enfeksiyöz mononükleozis (IM)’ e neden olur.
Mononükleozis çoğunlukla çocuklar, adelösanlar ve yetişkinlerde
görülür. Serolojik testler EBV enfeksiyonunu saptamak için tek
yoldur. Monospot testi: Heterofil aglutinasyon slide testidir.
Diğer daha spesifik immunolojik testler enfeksiyonun
zamanlamasına yardımcı olurlar. VCA-viral kapsid antijen antikorları
(VCA) IgG veya IgM olabilir. EBV nükleer antijen (EBNA), enfekte
lenfositin nukleusunda yer alır. Diğer EBV antijeni; (EA, early
antijen) olarak isimlendirilir. İki tip early antijen vardır. Biri enfekte
hücrenin stoplazmasında diffüz olarak yayılmıştır, (EA-D) diğeri
sadece sınırlı olarak stoplazmada bulunur(EA-R). EA-D yaygın olarak
nasofarengeal karsinomalı hastalarda çok yüksek konsantrasyonlarda
bulunur. Stage 1’den stage 4’e doğru hastalığın
ilerlemesiyle antikor titresinde artış görülür. Yüksek titredeki EA IgA
antikorları VCA-IgA antikorları testi ile kombine yapılırsa, Asya,
Afrika, ve Akdeniz bölgesindeki yüksek risk gruplarını saptamamızda
yardımcı olur. EA-R ise Burkitt lenfomada yaygın olarak bulunur.
Referans değerler
Titre <1:10 (IFA/IMAGE)
EBV ile enfekte bir hastada antikor titreleri şu şekilde
yorumlanabilir.
a- Şahıs EBV ile enfekte olduğunda önce anti VCA antikorları
görülür.
b- Anti-EA antikorları (EA-D veya EA-R) antikorları daha sonra
görülür veya anti VCA antikorları ile beraber hastalığın devamında
görülür.
c- Hasta düzelirse Anti VCA ve Anti EA antikorları azalır ve Anti
EBNA antikorları görülür. Anti EBNA antikorları hayat boyu devam
eder ve geçmiş enfeksiyonu gösterir.
d- Hasta iyileştiğinde; Anti VCA ve Anti EBNA antikorları düşük
dozda daima bulunur. Nadiren, Anti EA antikorları hasta düzeldikten
sonra da bulunabilir.
Yükseldiği durumlar
-İnfeksiyoz mononukleozis,
-Kronik yorgunluk sendromu,
-Kronik EBV taşıyıcılığı,
-Burkitt lenfoma,
-Nasofarengeal kanser.