Klinik kullanımı :
Fibrinojen pıhtılaşma mekanizması için temel faktördür. Karaciger
tarafından yapılır, akut faz reaktan proteinidir. Düşük seviyedeki
fibrinojen DIC, primer fibrinoliz ve karaciğer hastalıkları ile ilişkilidir.
Yüksek fibrinojen tromboz için bir risk faktörüdür. Özellikle genç
erişkinlerde yüksek fibrinojen seviyeleri kardiyovasküler risk ve
stroke için prediktör faktördür. Düşük doz heparin ve ACE
inhibitörleri fibrinojen seviyelerini düşürür.
Referans değerler
Yetişkin: 200 – 400 mg/dL veya 2-4 g/L
Yenidoğan: 125-300 mg/dL
Olası kritik değerler : <100 mg/dL
SI ünite dönüşüm katsayısı
x0,01=g/L
Yükseldiği durumlar
-Akut inflamatuar reaksiyonlar (örn. Romatoid artrit,
glomerulonefrit),
-Akut enfeksiyonlar (örn. pnömoni),
-Gebelik,
-Koroner kalp hastalığı,
-Travma,
-Sigara içimi,
-Yaygın doku nekrozu,
-Stroke,
-Myokardiyal enfarktüs,
-Periferal arter hastalığı.
Azaldığı durumlar
-Karaciger hastalığı (örn. hepatit, siroz),
-Konjenital afibrinojenemi,
-Hipofibrinojenemi, disfibrinojenemi,
-Yaygın damar içi pıhtılaşması,
-Akut pulmoner emboli,
-Sistemik fibrinoliz,
-Pankreatit,
-Ağır karaciğer yetmezliği,
-İlerlemiş karsinoma,
-Malnutrisyon,
-Büyük volum kan transfüzyonu.