Klinik kullanımı :
Açlık hipoglisemisi, Tip 1 ve tip 2 DM, insülinoma (Langerhans
adacık hücre tümörü) ve insülin rezistan diabetin
değerlendirilmesinde kullanılır. İnsülin oluşturan neoplazmlar
(adacık hücre tümörü, insülinoma) ve pankreatik adacık hücre
hiperplazisi, Diabetes Mellitus’ta hipoglisemi ve insulin oluşumunu
değerlendirmek için kullanılır. İnsulin salgılayan hormonlar ekseriya
hipoglisemik semptomlarla beraber bulunur. 72 saat uzamış açlıkta
saptanır. 72 saatlik açlıktan sonra insulin konsantrasyonu 6 uI/ml
den daha büyükse insulinoma’yı gösterir. Ekzojen insulinden oluşan
hipoglisemide insulin artar fakat proinsulin veya c-peptit artmaz.
Turner ve arkadaşları insülinoma için matematiksel formül
geliştirdiler.
Serum insülin seviyesi x 100
Serum glukoz-30 mg/100mL
(Bu oranın 50’nin üzerinde olması insülinoma için tanı kriteridir.)
Örnek toplama özellikleri
Açlık veya toklukta çalışılabilir. Açlık örneği için 8-12 saatlik açlık
gerekebilir. Ayrıca hasta oral hipoglisemik ilaç veya insülin
kullanmamış olmalıdır.
Referans değerler
2,6 – 24,9 μU/mL
Olası kritik değerler; >30 μU/mL
SI ünite dönüşüm katsayısı
x6,945=pmol
İnterfere edici faktörler
-Antiinsülin antikorları insülin RIA’ yı interfere edebilir,
-Yiyecek alımı ve şişmanlık insülin seviyelerinin artmasına neden
olabilir,
-Radyoizotopların son dönemdeki alımı insülin sonuçlarını
etkileyebilir,
-İlaçlar artış gösterir(örn.: kortikosteroidler, levodopa ve oral
kontraseptifler).
Yükseldiği durumlar
-İnsulinoma,
-Reaktif hipoglisemi,
-Fazla insulin alınması,
-Tip 1 diabetes mellitus,
-Cushing sendromu,
-Şişmanlık,
-Feokromasitoma ve akromegali,
-Fruktoz intoleransı,
-Galaktoz intoleransı.
Azaldığı durumlar
-Pankreas hücre harabiyetinde insülin düzeyi düşer,
-Diabetes Mellitus,
-Hipopituitarizm.