Kronik Hepatit

Kronik (Süreğen) Hepatitler:

Bir çok nedene bağlı olarak karaciğerdeki iltihabi sürecin en az 6 ay sürmesine denir.

Yaş: Kronik hepatit nedenlerinden Wilson hastalığı (bakır metabolizmasında bozukluk), alfa-1 antitripsin eksikliği ve tirozinemi; çocukluk yaş gruplarında belirti ve bulgu verirken; diğer hastalıklar çoğunlukla erişkin yaş grubunda tanı alırlar.

Cinsiyet: Cinsiyet dağılımında farklılık özellikle genetik hemakromotozis ve otoimmün hepatit olgularında belirgindir. Otoimmün hepatit (vücut iltihabi hücreleri kendi karaciğer dokusunu yabancı kabul ederek yıkıma neden olur) sıklıkla kadınlarda görülürken; genetik hemakromatozis erkeklerde kadınlardan 5-10 kez daha sık görülür.

Risk Faktörleri: Virüsler (Hepatit B, Hepatit C ve Hepatit D virüsleri), alkol, ilaçlar (verem hastalığı ilaçları, hipertansiyon için kullanılan metildopa, sara hastalığı ilaçları, idrar yolu iltihabında kullanılan nitrofurantoin) otoimmün hepatit, kalıtsal hastalıklar (bakır metabolizmasında bozuklukla giden Wilson ve demir metabolizmasında bozukluk olan kalıtsal hemakromatozis hastalığı, Tirozinemi ve alfa-1 antitripsin eksikliği) kronik hepatitlere neden olabilir.

Kronik hepatitlerin dünya çapında en sık nedeni %75 oranıyla Hepatit B ve C virüsleridir.

Belirti ve Bulgular:

En sık belirtileri yorgunluk, üst karında hafif rahatsızlık hissi, iştah kaybı ve eklem ağrısıdır. Yorgunluk en sık belirtidir, gün ilerledikçe daha da belirginleşir. Zaman içinde dalak büyümesi ve batında sıvı toplanması gibi kronik karaciğer hastalığı bulguları gelişebilir ancak çoğu hastada yıllarca gizli kalıp; hiçbir belirti ya da bulgu vermemektedir.

Otoimmün formunda; özellikle genç bayanlarda karaciğer dışı organlar da tutulabilmekte, adet görememe, ülseratif kolit gibi bağırsak hastalıkları, tiroidit (guatr bezi iltihabı) ve hemolitik anemi (bir kansızlık türü) meydana gelebilmektedir.

Tanı:

Karaciğer biyopsisi hem tanının teyit edilmesi; kronik hepatit nedeninin saptanması, hem de siroz varlığının gösterilebilmesi açısından önemli bir testtir. Hastalığın seyrinin ne olacağı hakkında da fikir verir.

Tedavi:

Hepatit B tedavisinde en önemli nokta hastalık gelişmeden aşılanmaktır. Özellikle tüm hamilelerde; olası anneden çocuğa Hepatit B geçişini önlemek için kanda hepatit B virüsü araştırılmalıdır.

  • Süreğen (kronik) hepatit B tedavisinde interferon, lamivudin ve adefovir gibi ilaçlardan her hangi biri,
  • kronik hepatit D de tek başına interferon,
  • kronik Hepatit C de ise interferon ve lamivudin birlikte kullanılır.
  • Otoimmün hepatitte steroid ve/veya azotiyo-pürin tedavisi,
  • Wilson hastalığında D- Penisilamin ve çinko sülfat,
  • hemakromatozisde flebotomi ve desferoksamin uygulanmaktadır.

Kronik hepatit yaşamı tehdit eder hale geldiğinde karaciğer nakli de uygun tedavi seçenekleri arasındadır.

Seyir:

Seyir oldukça değişkendir. Etken nedenin ilaç olduğu hastalarda ilacın kesilmesi, kronik hepatitin tümüyle iyileşmesiyle sonuçlanabilir.

HBV veya HCV’ye bağlı kronik hepatitli olgularda olayın seyri yavaştır ancak tedaviye nispeten daha dirençlidir.

Otoimmün hepatitli olgular genellikle uygun tedavi ile düzelirler.

Kalıtsal karaciğer hastalıklarında erken tanı ve tedavi seyirde önemli rol oynar. Genelde tüm kronik hepatitli olgular uygun tedavi ile yıllarca yaşayabilir. Ancak zaman içinde karaciğer yetmezliği ve/veya siroz gelişirse yaşam süresi kısalmaktadır.

 

Yorum yapın